Dünyanın en güzel kadınları,
Her davette buluşuyor.
Birbirinden şık elbiselerle,
Hepsi de göz kamaştırıyor.
Kürklerinin içinde daha bir güzel,
Daha bir çekici,
Küçük tepelerin yaratanı olduğunu sanıyor.
Dünyanın en güzel kadınları,
Parayla her şeyi alabileceğini sanıyor,
Her gün binlerce canlı onlar için ölüyor.
Kürkünün içinde gayet rahat,
Çıkıp televizyona bağırıyor;
“Hayvanlar Ölmesin.” Diyor.
Dünyanın en masum hayvanı;
Yaşamak için var gücüyle kaçıyor,
Acımasız bir tırpan darbesi,
O sevimli hayvanın canını alıyor.
Dünyanın en masum hayvanı,
Yalvaran gözlerle bakıyor.
O gözler anlayana,
Her şeyi kelimesi kelimesine anlatıyor.
“Benim adım Fok,
Senin giyecek elbisen çok ama,
Benim giydiğin kürkten başka elbisem,
Verdiğim candan başka canım yok.”
Kürk yapmak için o hayvanların diri diri yüzülmesi, sonra acılar içinde ölmek üzere bir köşeye atılması... Öldürülenin de zaten korkunç acılar çektirilerek öldürülmesi... Düşündükçe delirecek gibi oluyorum. Bitkiye, hayvana, insana zarar veren, işkence eden, zulmeden hep insan... Hep insan...
YanıtlaSil“Benim adım Fok,
Senin giyecek elbisen çok ama,
Benim giydiğin kürkten başka elbisem,
Verdiğim candan başka canım yok.” Defalarca okunası, üstünde düşünülesi, vicdan azaplarında kıvranılası sözler...
En vahşi hayvanların bile vicdanı, herhangi bir insandan daha kuvvetlidir. Doğada hiç bir canlı zevk için başka bir canlıyı öldürmez, insandan başka...
Sil