Doğmadan Ölen Aşklar

Teoman ft İrem- Bana Öyle Bakma


Hepimiz günah yüklü insanlarız.        
Hayatımız yanlışlarla dolu.
Bazen bu günahlar öyle çok büyüyor ki, cezasını çekmek için ilahi bir gücün bizi alıp ateşten kodese tıkmasını beklemek zaman kaybı haline geliyor. İşte böyle durumların bir numaralı cezalandırılma yöntemi aşk bence.
Dünyanın en akıllı insanı olabilirsin, en bağımsız, özgür insanı olabilirsin, hatta hiç bir olumsuzluktan etkilenmeyecek kadar vurdumduymaz olabilirsin. Bütün bu özelliklerin hiç kimseye aşık olmadığın zamanlar da kişiliğini yansıtıyor.

Birisini seviyorsun, sana o kadar çok uzak duruyor o kadar soğuk davranıyor ki, sanki o Miami'de güneşlenirken sen Alaska'da donmuş çişlerinle oynuyormuşsun gibi hissediyorsun.
Birisini seviyorsun, senin onu sevdiğinin farkına vardığı anda aklından geçen ilk şey, sadık bir köle kazandığını düşünmek oluyor.
Birisini seviyorsun, o kadar çok seviyorsun ki gidip konuşmaktan korkuyorsun, kaybetmekten korkuyorsun. Konuşamadıkça kendine ızdırap oluyorsun, hatta alkolle yakın arkadaş oluyorsun, ama o bunun farkına bile varmıyor.
Bazen gidip kendini ifade etme cesaretini gösteriyorsun ama karşılığında aldığın cevap dünyanı yıkmaya yetip artıyor bile...

İlk önce yüzünün şekli değişiyor, dışarıya yansıtmak istemesen de illa ki suratın asılıyor.
Sonra moralin değişiyor, arkadaş ortamlarında bile ağzından cımbızla kelime çeker oluyorlar.
Sonra fiziki yapın değişiyor, ya Angus gibi oluyorsun ya da Deve Boynu gibi.
Saçlarının rengi Beyaz Atlı Prens'in atının yelesine biraz daha yaklaşıyor.

Bütün bu cezaları çekerken içinde kalan bir umut varsa, o da işte cezanın son aşaması.
O umut sevdiğinin başkasıyla bir ilişkiye başladığını öğrenir öğrenmez yine ızdırap oluyor.

Artık gece gider yastığa sarılıp mı uyursun,
Kafanı taşlara mı vurursun,
Kıçını asfalta mı sürtersin,
Kaybettimişsindir.
Hem işlediğin günahların bir kısmının bedelini ödemişsindir, hem de sevdiğini kaybetmişsindir.
Yeni bir günah işleyene kadar da en büyük ızdırabın bu olacak.

Bazı insanlar çizginin hep kaybeden tarafında olacak kadar şanssız olmak zorunda değildi.
Arada bir kazansak iyiydi.
Belki o zaman ölümden korkmak için bir sebebimiz olabilirdi.
Belki de yaşama sevincimiz olabilirdi...


Mr_Lonely
05.08.2012